چغندرنامه

روزنوشت های حاج اقا چغندر

چغندرنامه

روزنوشت های حاج اقا چغندر

« تولد » نامه

به ایینه نگاه میکنم ...
                            چروک زیر چشمم را ندیده بود ...
لبخند میزنم ...
                      چروک بیشتر میشود  ...
                                                       خودم را برانداز میکنم ...
سالهای گذشته را میبینیم ...
                      سالهایی که از « تو » گفتم و نمیدانستی ...

از « تو » میگفتم ...
از « من » ی که بود و دیده نمیشد ...
از « او » که نبود اما بود !
از همه ء بودها و نبودها !
از همه ء همه ها !

شروع کردم ... آفریدمت ...
بزرگ شد ...

نوشتم : این است دلیلش ...
نوشتی :
تو یه رنگ آبی کم کم دارم محو می‌شم... 
نوشتم : آنچه می ماند ٬ « خاطره » است و ماندگارتر ٬ « خاطره با تو بودن » ...
نوشتی : دلم ترسیده ُ که مبادا از فردا دیگر عاشق من نباشی
نوشتم : بهار را باور کن ...
نوشتی : اینبار : رفتن از آن تو و ماندن از برای من است ...
نوشتم : نوشتم خیلی نامردی ...
نوشتی : خیلی بدم ...
نوشتم : دوست دارم ...
نوشتی : انگار دوست دارم ...
نوشتم : ...
نوشتی : ...

نوشتم
از سیاست نامه های که دوست نداشتی ...
از درد و دل نامه هایی که چاره ندارد !
از خاطره نامه هایی که نمیخواستی بنویسم ...
از غر غر نامه هایی که میخندیدی ...
از گزارش نامه و فوتو نامه و داستان نامه هایی که به ندرت نوشتم ...
یادته ... نوشتم از بنزین ...

نوشتم و ننوشتم ...
                            نوشتم و حذف کردم ...
نوشتم و درافت شد ...
                            نوشتم و خواندی ...

ننوشتم و نخواندی ...

به ایینه نگاه میکنم ...
           موهایم سپید است ...
                            میدانی که سپید با سفید فرق داره !؟
                                     سپید سفیدتر از سفید است !

اما درین سالها ...
                        همراهم بودی ... 
                                               فریاد زدم ٬ فریاد زدی ...
                        اشک ریختم ٬ اشک ریختی ...
                        خندیدم ٬ خندیدی ...
                                                    همراهم بودی ...

این روز بهانه ایست برای اینکه ببینم چگونه ساخته امت !

پ.ن : هرسال اردیبهشت را دوست داشتم چون برام ماه تولد فرشته هاست ... ماه تولد « تو » ... یادم نبود که تولد « من » هم هست ... تولدم مبارک ...

یه چیز با ربط : تولدت مبارک ...
یه چیز بی ربط : برای ماندم تنها نگاه چشمت کافیست ...

یه چیز واسه خودم : اگه نگاه نکرد چی ؟!!!...

« تناقض » نامه

میرم ... برمیگردم ...
نگاه میکنم ... چشمام را میبندم ...
دوست دارم ... متنفرم ...
میشنیم ... پا میشم ...
میخوام ... نمیخوام ...
هستم ... نیستم ...
...
جمع تمام تناقض ها شدم ... اما میدونم :
دلتنگم ...
دلتنگم ...

پ.ن : خدایا ... اونقدر درگیر « همه » شدی که یادت رفت قول داده بودی « من » را تنها نذاری !


همه چی امن و امانه ! برنج کیلو ۴۵۰۰تومن ! گوشت ۱۲۰۰۰تومن ! مرغ ۳۰۰۰تومن ! اینا را ول کن کمک سه میلیاردی شورای شهر تهران به لبنان را بچسب !

پ.ن : راستی وام ۱۸میلیونی بانک مسکنم هم اماده شده ! یه اپارتمان ۶ متری اگه جایی سراغ داشتین خبر بدین !

یه چیز با ربط : تولدت مبارک !!!! ...
یه چیز بی ربط : زنده ام بی نفس !
یه چیز واسه خودم :
( حذف شد ) ... گفته بودی روز تولد همیشه مهترین روز زندگی هر کسیه ولی واسه من ...تولدم را امسال دوست ندارم ...

« همه » نامه

خدایا ...
خدایا دلم ...
خدایا نگاهت ...
خدایا دلم ...
خدایا کلامت ...

من ٬ تو ٬ او ٬ « همه » ...

خدایا ...
تو برای « همه » هستی ...
این یعنی بزرگی تو ...

خدایا ...
اما این وسط یه چیزی جور در نمی آید  ...
این درست نیست ...
« من » برای تو « همه » باشم ولی « تو » برای من « تو » !

خدایا دلم ...
خدایا نگاهت ...
خدایا دلم ...
خدایا کلامت ...

پ.ن : خدایا ٬ فراموش نخواهم کرد که شیطان هم دشمنیش را با قسم به نام تو اعلام نمود !


پسرک شاخه گل را از زیر لباسش بیرون اورد و نگاهی به ان انداخت ... برای بدست اوردنش زحمت زیادی کشیده بود ... پیر گفته بود که این شاخه اکسیر زندگی پسرک است ... و او همچنان به آن شاخه امید داشت ... چشمانش را بست ... باد شدت گرفت ...
آخرین گلبرگش را هم « باد » با خود برد ...

یه چیز با ربط : گل ... ماه ... شب ... تاریکی ... کتاب ...
یه چیز بی ربط : ...
یه چیز واسه خودم : نه ... نه ... نه ...

« نه » نامه

برداشت اول :

با تمام سرعتی که میتوانستم ...
ازو دور شدم ...
مثله اینکه از اشتیاقش و از پاکیش فرار میکردم ...

زمان گذشت
و زنهای بسیاری را دوست داشتم ...
هنگامیکه انها مرا در آغوش میگرفتند ...
میپرسیدند که آیا آنها را فراموش نخواهم کرد ؟
میگفتم :
آری ٬ فراموشتان خواهم کرد ...

اما تنها کسی را که هیچگاه فراموش نخواهم کرد...
کسی بود که هرگز نپرسید !

( سکانس آخر فیلم « مالنا » )

برداشت دوم :

پرسیدی : تا حالا کسی رو بغل نکردی؟
گفتم : نه ! هنوز لیاقت آغوشش را نداشتم !
پرسیدی : دیگه عاشق نشدی؟
گفتم : نه ! عاشقش نیستم ! دوستش دارم !
پرسیدی : دیگه تو چشمای کسی دیگه زل زدی؟
گفتم : نه ! تو چشماش نمیتونم زل بزنم ولی عاشق اینم که چشمانش را وقتی بسته است ببینم !
پرسیدی : تا حالا به کسی گفتی دوست دارم ؟
گفتم : نه ! چون کسی من را دوست نداشته !
پرسیدی : تا حالا س.ک.س داشتی ؟
گفتم : نه ! هنوز کسی را اینقدر دوست نداشتم که وجودم را با اون تقسیم کنم !!!
پرسیدی : دیگه دلتنگ کسی شدی ؟!
گفتم : نه ؟! دلتنگی دیگه جزوی از وجودم شده ! حتی وقتی درکنارمه ٬ دلتنگترم !
پرسیدی : با هم ماکارونی خوردین؟؟؟
گفتم : نه ! فرصت نشده !!!
پزسیدی :تا حالا شبها به یاد کسی خوابیدی ؟!
گفتم : نه ! شبها همیشه به یادش بیدارم !!!
پرسیدی : سس هزار جزیره رو سالادش ریختی؟
گفتم : نه ! سس کاچاتوره بیشتر دوست داریم !

برداشت ۳ :

زنده ام اما بی نفس ! ...

 

یه چیز بی ربط : اگر ... نبود خوشبخت ترین انسان بودم ! حالا که ... هست باید بازهم خوشبخت ترین انسان شوم !
یه چیز با ربط : جوابش فقط یه دبل کلیکه !!!!!
یه چیز برای خودم :
از خرداد امسال متنفرم !

« لبخند » نامه ۲

 

لبخند تو خلاصه خوبی هاست

قدری بخند ٬ خنده گل زیباست

 

« لبخند » نامه

 

لبخند بزن ...

همانند آنروز  که برای لبخند زدن من تلاش کردی ٬ لبخند بزن ...

دلم برای خنده هایت تنگ شده ...