« شکر تلخ ۶» ( درد ) نامه

دردهای من جامه نیستند تا ز تن در آورم چامه و چکامه نیستند تا به رشته سخن درآورم نعره نیستند تا ز نای جان بر آورم دردهای من نگفتنی دردهای من نهفتنی است ... دفتر مرا دست درد می زند ورق شعر تازه مرا درد گفته است درد هم شفته است پس در این میانه من از چه حرف می زنم ؟ درد حرف نیست درد ، نام دیگر من است من چگونه خویش را صدا کنم ؟ ( امین پور ) (